Chód można rozumieć jako cykliczny wzorzec ruchu pełniący naturalną funkcję lokomocyjną człowieka. Cykl chodu jest podstawową jednostką charakteryzującą sposób chodzenia – rozpoczyna się uderzeniem pięty o podłoże i kończy kolejnym takim samym zdarzeniem dla tej samej stopy.
Analiza chodu uwzględnia najczęściej:
śledzenie trajektorii ruchu stawów, ugięć kątowych w stawach: skokowym, kolanowym, biodrowym na wideo w trybie slow motion,
ocenę dynamicznego badania baropodometrycznego podczas przechodzenia przez platformę tensometryczną,
pracę poszczególnych mięśni - badanie EMG (opcjonalnie).
Dzięki ocenie cyklu chodu można zidentyfikować główne problemy biomechaniczne oraz zaburzenia nerwowo-mięśniowe, co jest istotne w diagnostyce i planowaniu rehabilitacji.
Cykl chodu człowieka można podzielić na dwie główne fazy:
Każda z tych faz jest precyzyjnie skoordynowana, a zaburzenia w jednej z nich mogą prowadzić do problemów w całym cyklu chodu.
Determinanty współpracują, aby zapewnić ekonomiczny, stabilny i płynny chód. Zaburzenia któregokolwiek z nich mogą prowadzić do nieprawidłowości we wzorcu chodu i zwiększonego wydatku energetycznego.